متاسفانه پدیده هم‌جنس‌گرایی به پشتیبانی جریان‌های سیاسی، رسانه‌ای، علمی و اقتصادی غربی در سراسر جهان در حال گسترش است و این مسئله در جهان معاصر چالش‌های جدی را برای جوامع اسلامی به وجود آورده که نگرانی گروه‌ها و جریان‌های مختلف را نیز به همراه داشته است. این نگرانی و اعتراضات هرچند موجب شده است که دولت‌های این کشورها تلاش کنند با وضع قوانینی از گسترش این مسئله به شکل قانونی جلوگیری کنند اما به نظر می‌رسد این مسئله با وضع قانون برطرف نمی‌شود و نیازمند ایجاد یک جریان و گفتمان مقاوم در میان کشورهای اسلامی برای محافظت از هویت و فرهنگ اسلامی است.

با مرور تمام مصوبات و قوانین فوق این پیش‌فرض نتیجه گرفته می‌شود که حتماً تغییر شگرفی در نرخ باروری و افزایش جمعیت صورت‌گرفته باشد؛ منتهی با بررسی آمار به‌روز و وضعیت‌سنجی از خانواده‌های ایرانی تناقضاتی دیده می‌شود که  ظاهراً می‌‌توان گفت درصد کمی از موارد فوق محقق شده و صرفاً در حد نگارش متن باقی‌مانده است. اینجاست که می‌توان نتیجه گرفت جمعیتی (جمعیتی از قوانین و مصوبات بدون پیگیری و تصویب) علیه جمعیتی (جمعیت خانواده ایرانی) قرار گرفته است.

آسیبی که در صورت داشتن هر دو نوع نیت به دختران وارد می­شود این است که دیگر لطافت انسانی خود را از دست می­دهند و مجبور می­شوند برای اینکه اضطراب کمتری را تحمل کنند خود نیز به انواع حیله­ ها مسلح شوند تا اجازه ندهند کسی به آنان آسیب بزند و اگر هم آسیبی وارد نمود بتوانند آنها هم آسیبی معادل به او وارد کنند تا اینکه احساس خسران کمتری داشته باشند. اما این در حالی است که اگر در مسیر صحیح و الهی ازدواج خود را قرار دهند در تناسب با مشکلات مطرح شده آسیب چندانی به آنان نمی­رسد و در عین حال می­توانند در مسیر درست و معقولی نیازهای عاطفی، جنسی، مادی و معنوی خود را برطرف نماید.