از دیرباز، انسان همواره در پی کشف اسرار عالم هستی بوده است. تلاش برای شناخت هستی، از فلسفه و عرفان تا علوم تجربی، در تمام اعصار گذشته یکی از دغدغه‌های اصلی اندیشمندان به‌شمار می‌رفته است. در دانش عرفان اسلامی و مطالعات دینی توجه ویژه‌ای به اسما و صفات الهی شده است. اسما و صفات الهی به‌عنوان تجلیات حق‌تعالی، در تمام پدیده‌های هستی منعکس شده‌اند. در عرفان اسلامی هر موجودی در‌واقع مظهری از اسما و صفات الهی شناخته می‌شود. با توجه به این امر می‌توان ایدۀ نوینی را برای شناخت حقایق عالم عرضه کرد؛ شناخت هر پدیده یعنی شناخت اسما و صفات الهی موجود در آن پدیده و اقتضائات هریک از آن‌ها.